Avoriaz Biodiversiteit

ONGEREPTE

NATUUR

Bergen beslaan slechts 25% van het aardoppervlak, en toch vormen ze een ware bron van biodiversiteit. Hier leeft zo’n 85% van de amfibieën, vogels en zoogdieren.

De Alpen heeft diverse fauna, aangepast op het wisselende reliëf en de extreme hoogte.

De fauna in de Alpen is herkenbaar aan de marmot, de gems, de arend en de steenbok, die allemaal een belangrijke plek innemen. Maar tijdens uw tochtjes door de Alpen ontdekt u al snel dat de fauna net zo rijk en divers is als het omringende landschap.

In 2018 heeft het skigebied Portes du Soleil een observatiecentrum opgericht. Doel is om de flora en fauna te tellen en te volgen, belangrijke gebieden te herkennen en passende beschermingsprojecten te ontwikkelen.

Het water, het landschap en de biodiversiteit beschermen vraagt voortdurende aandacht om ervoor te zorgen dat liefhebbers van wintersporten kunnen blijven genieten van de bergen en bijtanken in de natuur.

Steenarend

Vleugelwijdte: 2 meter
Gewicht: ongeveer 5 kg
De steenarend is een van de grootste roofvogels die in de Alpen te vinden is. De veren van een volwassen arend zijn lichtgekleurd aan de binnenkant en bruin aan de buitenkant. Het tipje van zijn staart is donker, haast zwart. Jonge arenden hebben donkerdere bovenvleugels en brede, witte stroken onder de vleugels. Geslachtsverschillen zijn zichtbaar aan de afmeting van de roofvogel: het vrouwtje is groter dan het mannetje.
Het is een vrij stille vogel, behalve tijdens de paringstijd waarbij hij een schreeuwend « way-ah » geluid maakt. De vogel wordt soms verward met de buizerd, maar deze is een stuk kleiner.

Deze schitterende roofvogel is overal in het skigebied te vinden, bij elk bergmassief van Portes du Soleil. Hoewel de steenarend veel geleden heeft onder stroperij, vergiftiging en andere gevaren, wordt de roofvogel nu niet meer bedreigd. Het blijft echter een kwetsbaar dier dat niet gestoord mag morgen, vooral tijdens de broedperiode.

Net als andere roofvogels wordt de steenarend beschermd door de wet.

Steenpatrijs

Afmeting: 33 tot 43 cm
De steenpatrijs is een hoendervogel (uit dezelfde familie als de korhoen of de alpensneeuwhoen) met grijze veren op zijn rug en het bovenste borstdeel. Zijn vleugels zijn wit met zwarte strepen. De borst is wit, de bek rood, met aan de rand een zwarte streep tot aan de nek.
Er is geen duidelijk verschil tussen de geslachten, behalve dan dat het mannetje wat groter is. De twee zijn te onderscheiden door hun gedrag. De steenpatrijs leeft in groepjes van 2 tot 12 vogels. Ze leven ‘s zomers hoog in de bergen op steile, zonnige hellingen en dalen ‘s winters af naar de vallei.
Deze hoendervogel uit de bergen leeft eigenlijk wat meer in het zuiden van de Alpen maar omdat hij graag in zonnige gebieden verblijft, kunt u hem op diverse plekken van Portes du Soleil tegenkomen.

Hert

Gewicht: ongeveer 100 kg voor het vrouwtje, tussen de 100 en 200 kg voor het mannetje
Afmeting op schouderhoogte: 1.50 meter
Het edelhert is het grootste hert van Frankrijk, met een stijgend aantal dieren. Het volwassen mannetje heeft een gewei dat afgeworpen wordt (en elk jaar weer terug groeit) en bestaat uit zogenaamde « enden ». De eerste enden van een hert zijn vaak eenvoudige, min of meer lange spitsen. In de loop der tijd groeit het gewei uit tot meerdere takken. Er bestaat overigens geen enkel verband tussen de leeftijd van een hert en het aantal takken van zijn gewei.
Het vrouwtje heeft geen gewei, een smaller hoofd en een smallere bouw. Ook als het mannenhert geen gewei draagt is het herkenbaar aan zijn ronde bastgewei.

Er leeft een groot aantal herten in het skigebied van Portes du Soleil en ze worden elk voorjaar gevolgd. 

Baardgier

Vleugelwijdte: ongeveer 2.80 m
Gewicht: tussen 5 en 7 kg
Dit is de grootste Europese gier. De vogel werd in 1987 opnieuw in de Haute-Savoie uitgezet nadat deze was uitgeroeid. Sindsdien wordt de gier nauwlettend in de gaten gehouden. De veren van de baardgier zijn grotendeels grijs, behalve de kop en de buik, die zijn bruin-oranje. De kleur aan de onderkant van de vleugels gaat van grijs naar zwart. Deze kenmerken gelden voor volwassen vogels (7 jaar en ouder). Jonge vogels krijgen verschillende kleuren veren voordat ze hun volwassen kleuren krijgen. De baardgier is herkenbaar aan zijn brede vleugelwijdte, met een typische, geruite vorm. Het is een zweefvogel die onderstromen zoekt om hoogte te krijgen en alpenweiden, puinhellingen of andere open gebieden af te zoeken naar botten en kadavers.

Deze vogel kan lange afstanden afleggen om te zoeken naar voedsel. In de lucht van de Chablais kunt u dan ook gieren uit Zwitserland of andere delen van de Haute-Savoie vinden.

Korhoen

Vleugelwijdte: 60 tot 80 cm
Afmeting: ongeveer 60 cm
Gewicht: tussen 800 en 900 gram voor vrouwtjes, tussen 1 en 1.3 kg voor mannetjes
In Frankrijk is de korhoen te vinden in een groot deel van de Alpen (van de Chablais tot aan de Var). 
Het is heel het jaar door een honkvaste, polygame en sociale vogel. Geslachtsverschillen zijn goed zichtbaar. Mannetjes hebben zwarte veren met een witte streep tijdens paringstijd en een felrode lel boven de ogen. De pootjes van de vogel zijn kort en bedekt met vleugels.
‘s Winters maakt hij een soort iglo in de sneeuw, waar de temperatuur op zo’n 4°C blijft. 

Elk jaar wordt er een overzicht gemaakt van gebieden voor het broeden en overwinteren, om zo de korhoen beter te leren kennen en beschermen. 

Lynx

Gewicht: tussen 17 en 30 kg
Afmeting: tussen 50 en 70 cm op schouderhoogte
De lynx is herkenbaar aan zijn vacht: lichtbruin met zwarte vlekjes. Het is een onopvallende katachtige die in de bossen leeft. Hij heeft een korte staart met een zwarte punt, brede poten met intrekbare nagels en twee plukjes zwarte haren op de punt van zijn oren. Mannetjes en vrouwtjes zijn niet aan hun uiterlijk te onderscheiden, alleen hun gedrag maakt ze verschillend. De lynx is een vleeseter van herten, gemzen en hazen.

Omdat het dier zo onopvallend is, komt u hem weinig tegen. Hij verplaatst zich geruisloos en kan ineens in een boom wegschieten om gevaar te mijden. Er leven maar weinig lynxen in de Savoie maar hij kan af en toe gespot worden wanneer hij door het bos of langs de weg loopt.

Sneeuwhaas

De sneeuwhaas, iets kleiner dan de verwante Europese haas, leeft in de bergen, in de alpenweiden, tussen het gras en op de puinhellingen (hoofdzakelijk boven de 2000 meter). Mannetjes en vrouwtjes hebben hetzelfde type vacht. Het is wit in de winter, met zwarte oorpuntjes, en bruin in de zomer.
Met zijn brede, harige pootjes kan hij zich snel verplaatsen in de sneeuw, zonder er in weg te zakken. 

Net als de alpensneeuwhoen is dit onopvallende dier weinig te zien. Zijn sporen kunnen worden verward met die van de Europese haas. Hij leeft voornamelijk ‘s nachts.

Grijze wolf

Gewicht: tussen 30 en 40 kg voor mannetjes, tussen de 20 en 30 kg voor vrouwtjes
Afmeting: 55 tot 70 cm op schouderhoogte
De grijze wolf van Italiaanse afkomst die in de Alpen te vinden is heeft een vrij korte staart (de punt komt tot aan de knieboog van het dier) en eindigt met een pluk zwart haar. Het lichaam van het dier heeft een bruin-gele vacht op de buik en een grijs-zwarte vacht op de rug. De achterkant van de voorpoten heeft een zwarte strook. De kop is grijs-bruin met witte wangen. Dit zijn allemaal kenmerken op papier, want wolven kunnen verschillende vachtkleuren hebben. De oren zijn kort en rond.

Wolven worden al een aantal jaren in het gebied Valais (Zwitserland) gespot. In 2019 werden er regelmatig wolven gezien in de Abondancevallei. Wolven zijn dieren met een grote verspreidings- en kolonisatiecapaciteit. Zo kunnen er een of meerdere wolven uit een roedel op pad zijn in verschillende delen van een gebied (verspreiding).

Gems

Gewicht: 20 tot 50 kg (naar gelang het geslacht en het geografische gebied)
Afmeting: 75-80 cm op schouderhoogte
Gemzen vormen de kleinste bokkensoort (samen met de moeflon en de steenbok). Ze kunnen tot wel 25 jaar oud worden, maar de meesten worden niet ouder dan 15 of 16 jaar. Gemzen zijn gemakkelijk te onderscheiden door hun kleine zwarte horens die ze, in tegenstelling tot andere bokkensoorten, heel hun leven houden. De horens groeien vanaf hun geboorte en zijn vanaf twee maanden zichtbaar. De gemzenvacht is lichtbruin in de zomer met een zwarte streep op de rug. ‘s Winters wordt de gems geleidelijk zwart. Alleen de kop blijft wit, met twee herkenmare witte stroken op de wangen.
Er leven honderden gemzen in het skigebied Portes du Soleil. Ze zijn dan ook vrij gemakkelijk te vinden. Kenners weten hoe ze mannetjes en vrouwtjes uit elkaar kunnen houden en kunnen soms ook de leeftijd van gemzen inschatten.

Alpensteenbok

Gewicht: mannetje 65 – 100 kg, vrouwtje 35 – 50 kg
Afmeting: mannetje 75 – 90 cm, vrouwtje 70 – 78 cm op schouderhoogte
Mannetjes hebben horens waarvan de afmeting ontwikkelt naar gelang zijn leeftijd. Ze zijn vrij dik en aan de voorkant geringd. Het aantal ringen bepaalt de leeftijd van de alpensteenbok. Het vrouwtje heeft smallere horens, met een volwassen lengte van 20 tot 30 centimeter, die niet verder ontwikkelen.
In de bergen van Cornettes de Bise leven zo’n 700 bokken, die elk jaar eind juli/begin augustus worden geteld tijdens een Frans-Zwitserse telling. Vanuit deze kern leven er gemzen of groepjes in Portes du Soleil (voornamelijk in Avoriaz 1800, La Chapelle en Châtel). De bokken leven op de bergkammen, die ze gebruiken om zich van de ene berg naar de andere te verplaatsen. Ze zijn zelden op de skipistes te vinden, omdat ze het liefst tussen de rotsen leven.

Marmot

Gewicht: 4 tot 8 kg
Afmeting: 50 tot 60 cm
De marmot is een echt graafdiertje. Hij maakt zijn hol in de alpenweiden waar hij in groepjes van dezelfde familie leeft (zo’n tien marmotten per familie). De marmot is herkenbaar aan zijn dikke vacht met donkergele tinten op de buik en grijs op de rug.
De marmot is een argwanend dier en is dus altijd op zijn hoede om weg te blijven bij gevaar als de steenarend waar hij ‘s zomers het favoriete voedsel voor is. Binnen een kolonie zijn er dan ook marmotten die waken (terwijl de rest naar voedsel zoekt). Bij gevaar roepen ze scherp en herhaaldelijk. Bij dit signaal trekken alle marmotten van de groep in hun hol om er heel voorzichtig weer uit te klimmen wanneer het gevaar is geweken.

De marmot is alleen in beperkte gebieden te vinden en dus niet overal aanwezig. ‘s Zomers komt het nieuwsgierige en mensvriendelijke diertje soms dicht bij wandelaars die ze eten geven. Dit wordt echter sterk afgeraden want marmotten kunnen heel moeilijk brood of koekjes verteren en ziektes ontwikkelen als diabetes. Het is een wild dier dat op zekere afstand moet worden gehouden.

Localisée sur des zones favorables assez restreintes, elle n’en est pas moins présente sur tout le domaine. En été, sa curiosité et sa proximité avec les humains la pousse parfois à s’approcher très près des randonneurs qui peuvent la nourrir. C’est une pratique hautement préjudiciable pour les marmottes qui ne sont pas adaptées pour digérer pain, gâteaux et autres biscuits et peuvent développer des maladies comme le diabète. C’est un animal sauvage et il est de mise de respecter une certaine distance avec lui.

Alpensneeuwhoen

Vleugelwijdte: ongeveer 55-66 cm
Afmeting: ongeveer 38 cm
Gewicht: 430 tot 550 gram
De alpensneeuwhoen heeft in de loop van het jaar drie verschillende veerkleuren: witte veren in de winter, bruine veren in de zomer (met rode lellen voor het mannetje) en gespikkelde grijze veren in de herfst. Dankzij deze verenwisselingen kunnen de vogels beter opgaan in hun natuurlijke omgeving: wit in de witte sneeuw van de winter, en grijs-bruin op de puinhellingen in de zomer.
De alpensneeuwhoen is te vinden in de bergen (2000 meter en hoger), waar hij heel het jaar doorbrengt. De vogel is nog veel te vinden in Portes du Soleil, maar de groepjes zijn relatief klein: zo’n twintig haantjes in de broedperiode. De hoen wordt jaarlijks streng op de voet gevolgd. De vogel is niet echt schuw en kan dan ook vaak in de buurt van skipistes of skiliften worden gespot. Hij kan overleven dankzij het vaststellen en beschermen van rustplekjes. Wij rekenen op u om zijn rust te respecteren !

Faunelocale

Een mobiele App van Portes du Soleil om de fauna in het gebied te herkennen, tellen en observeren. De informatie die u verzamelt is waardevol voor ons (leeftijd, leefgebied…), zeker als u een kenner bent.

Help ons de wilde dieren op het domein te identificeren om ze beter te kunnen beschermen met de gratis applicatie LocaFaune.

  • Avoriaz 1800

    Samenvloeiende architectuur

    De architectuur vloeit samen met het omliggende landschap en gaat in de omgeving op. Hiermee hebben de unieke gebouwen van Avoriaz het skioord dan ook het label Grande Réalisation du 20ème Siècle gegeven (erfgoed uit de 20e eeuw).